شالی‌کاران شمال در گیلان و مازندران برای مقابله با تهاجم حیوانات وحشی و صدمه به شالیزار فردی را برای نگهبانی شبانه از شالیزار به‌خدمت خود در می‌آوردند که او را «شوپه» می‌نامند و کارش «شب‌پایی» در شالیزار است. برج شوپه نامش را از این سنت محلی گرفته و استعاره‌ای از سازه‌ای بلند است که در کنار دریا همچون فانوس دریایی اطراف را می‌پاید و نگهبانی می‌دهد.
شوپه یک پروژه بلندمرتبه چندمنظوره در ساحل بابلسر در کنار فضاهای شهری کرانه دریا است. این بنا در ۱۸ طبقه و با زیربنای ۲۲۰۰۰ مترمربع در زمینی به مساحت ۴۰۰۰ مترمربع طراحی شده است و واحدهای مسکونی کوچک را در کنار امکانات اشتراکی، خدماتی و تفریحی متنوع در خود جای داده است.
شوپه سکونتگاهی است که روی مفهوم فضای عمومی تمرکز دارد و از الگوی محله‌ای برای شکل دادن به پروژه‌ای بلندمرتبه استفاده می‌کند. فضای عمومی و اقامتی این پروژه در قالب محله‌هایی در ارتفاع در کنار هم شکل گرفته‌اند. محله‌ها بر روی سطوح شیبدار، شبیه به دهکده‌های کوهپایه‌ای، جاسازی شده‌اند و در مجموع سه محله کوچک بر روی هم سوار می‌شوند و با گردش در جهت‌های مختلف منظرهای متفاوتی از دریا و شهر را مشاهده می‌کنند. در هر محله خانه‌ها، دکان‌ها، مسیرها و میدانگاه‌ها به‌صورت پلکانی روی شیب چیده شده‌اند و حیاط‌ها و بام‌هایی را به‌وجود آورده‌اند که روی هم سوار هستند و عرصه عمومی پروژه را می‌سازند.
در پایه برج یک پودیوم دو طبقه طراحی شده است. این پودیوم دو طبقه همانند پلی شهر را به دریا متصل می‌کند و مسیر پیاده‌روی بین ساحل و خیابان اصلی در طرف دیگر پروژه بوجود می‌آورد. این محور پیاده از دو طرف به‌داخل پروژه هدایت می‌شود و تا بالای برج ادامه می‌یابد.
در این برج با پیاده‌روی در مسیرهای اصلی، راسته‌ها و کوچه‌های فرعی می‌توان تا بالای برج رسید. فضاهای جمعی و بازارهای محلی در همه جا حضور دارند. فضاهای مسکونی با گذر کردن از کوچه‌ها و راسته‌ها در هر محله و در لابلای فضاهای جمعی شکل گرفته‌اند. فضاهای جمعی بزرگتر در طبقات پایین قرار دارند. رستوران‌ها، کافه‌ها، لانژ، کافه‌ها، بازار موقت سرپوشیده، فضاهای خدماتی در مسیر حرکت از شهر به دریا و در میان پودیم قرار دارند. حضور این بازارهای فصلی و موقت جریان زندگی شهری را به داخل پروژه می‌کشاند و آن را به محیطی زنده و فعال تبدیل می‌کند.
