پاویون علوم هسته‌ای
پاویون علوم هسته‌ای
پاویون علوم هسته‌ای بخشی از مسیر ورود به سازمان انرژی اتمی در امیرآباد تهران است و به‌عنوان جایگزین سردر مجموعه طراحی شده است. این پاویون گذار به درون مجموعه را تبدیل به یک فضای مکث وسیع‌تر می‌کند و این فضای خطی را به فضای جمعی و عمومی شهری می‌افزاید.
در این پروژه، سردر به‌عنوان نماد هویت مجموعه با یک پاویون با عملکرد مرتبط جایگزین می‌شود. سردرها صرفا درگاهی برای ورود و خروج هستند و پاویون علوم هسته‌ای در سازمان انرژی اتمی این الگوی رایج را به چالش می‌کشد و رویکردش بیشتر شبیه به هشتی است. هشتی در معماری ایرانی فضای مکثی با هندسه هشت‌ضلعی (نزدیک به دایره) است که سلسله‌مراتب فضایی را قبل از ورود به مجموعه بسته خانه تکمیل می‌کند. این فضای نیمه‌عمومی زمینه را برای گذار از یک میدان فضایی به میدان دیگر فراهم می‌کند.
پوسته بیرونی پاویون علوم هسته‌ای یک فضای شیشه‌ای مکعبی است که درونش یک حجم کاسه‌ای شکل محاط شده است. این ترکیب فضایی به رابطه هسته و فضای سیال دور آن اشاره دارد. برای ورود به مرکز این هسته می‌بایست از شکاف میان آن عبور کرد.
فضای پاویون شیشه‌ای دور این کاسه اختصاص به نمایشگاه علوم هسته‌ای دارد. فضای زیرین پاویون اختصاص به کافه گالری، کتاب فروشی، و سایر فضاهای خدماتی دارد.
حجم کاسه‌ای صحنی باز و یک نماد از فضای خالی میان هسته است. این فضا همانند یک حیاط میانی است که می‌توان روی سکوهای آن نشست.
تاریخ
1397
کاربری
دولتی
زیربنا
1200 متر مربع
موقعیت
تهران،
ایران
کارفرما
سازمان پژوهش های علمی
طبقه
1
مساحت زمین
600 متر مربع
وضعیت
ساخته نشده
ارائه و گرافیک
رضوان کاشانی
نادیا ساکی
رندر
آرش امینیان
تیم طراحی
دلا بختیاری
نسترن ترابی
معمار مسئول
کامران حیرتی
تلان خسروی زاده
